Kurumsal yapılanmalarını tamamlamış üniversitelerde gözlemlenen durumlardan biri, öğretim üyelerinin öğrencilere karşı sert, ciddî ve hatta küçümser bir tavır sergilemeleridir. Bu kurumlarda öğrenciler öğretim üyelerini ulaşılmaz ve saygıdeğer görürler. Bu sebeple öğrenci-hoca ilişkisi profesyonel düzeyde ve ciddî bir düzlemdedir.

Buna karşılık kurumsal yapılanmalarını henüz tamamlayamamış üniversitelerde ise öğrenci-hoca ilişkisi profesyonellikten ziyâde samîmiyet üzerine inşaa edilir. Bu kurumlarda öğretim üyeleri güler yüzlü, sıcakkanlı ve mütevâzidirler. Fakat öğretim üyesinin bu tavrı öğrenci tarafından ciddî anlamda suistimâl edilir ve bir süre sonra öğrenci, hocasını dengi kabul etmeye başlar. Bu durumun önüne geçmek isteyen öğretim üyesi tavır değişikliğine gitmeyi tercih ederse, öğrenci tarafından afaroz edilir.

Yanlışlanabilir kişisel bir tespittir.

Vesselâm...